P.A.S.C.A.L. tentoonstelling schilderijen Pascal Verreth

Op 14 maart 2019 sloot Pascal Verreth na een slepende ziekte voor de laatste keer zijn ogen. Wij herinneren hem als de rustige, sympathieke man die na één of ander concert bleef napraten en een paar dubbele Westmalles dronk in het café van ‘t Uilekot. Als lid van de boekenwerkgroep schreef hij in het Uilenbulletin elke maand over de nieuwe tweedehandsboeken. Pascal was ook één van de stuwende krachten achter Lezen in de Lente, het literair festival dat de boekenwerkgroep 15 jaar lang in Zuid-Oost-Vlaanderen organiseerde. Maar meer nog dan bij muziek of boeken lag zijn hart bij zijn doeken. Hij was een begenadigd schilder wiens schilderijen meermaals te zien waren op een tentoonstelling in ’t Uilekot (Herzele) of in De Fabriek (Sint-Lieven-Houtem). Vele van zijn doeken vonden zo de weg naar onze huizen.   

Begin maart 2022 brengt Sigrid Vandenbussche hulde aan haar overleden man in de tentoonstelling ‘P.A.S.C.A.L. – als ik mijn ogen sluit…’.  Zij wekt zo zijn liefde en die voor het schilderen terug tot leven. De expositie vindt plaats in de oude pastorie van Munte, gelegen op het Munteplein 6 te 9820 Merelbeke. Van zaterdag 5 maart tot en met zondag 13 maart is de tentoonstelling alle dagen open telkens van 14 uur tot 18 uur. Je krijgt er heel wat schilderijen te zien uit Pascals laatste periode, die het verdienen om te worden getoond. Sigrid smokkelt je mee naar zijn goed bewaarde schetsboeken, het sanctuarium van de kunstenaar. Zijn vriend David Slosse selecteerde er 20 portretten uit en schreef er gedichten bij. Dit geheel kan je ter plaatse beluisteren en bekijken. Dirk Pannier gaf alles mooi vorm en maakte er een stijlvolle bundel van. Tot slot kan je kennis maken met Willie. Dit vogeltje met hoogtevrees was ooit op weg om zich te nestelen in een kinderboek. Maar Willie vloog uit, zocht zijn eigen weg en dook op in uitnodigingskaarten, campagnes en huwelijksaankondigingen. Voor de gelegenheid schreef David het bijbehorende verhaal en werkte Dirk het geheel grafisch uit.

Op deze ode aan Pascals kunst kan ’t Uilekot niet ontbreken en Lieven Plouvier van de boekenwerkgroep confronteerde zich met het doek “Zuurstof” dat Pascal in het kader van Lezen aan de Lente 2010 schilderde. Het resultaat is de tekst ‘Ontwaken met “Zuurstof” van Pascal’ waarvan een gedrukte versie op de tentoonstelling te vinden zal zijn. “Zuurstof” is een typische Pascal. Steeds weer zette hij mensen op doek. Niet zomaar mensen, maar verscheurde zielen vol pijn, angst en eenzaamheid. Ook de twee figuren op “Zuurstof” vrezen iets onbestemds en vinden elkaar niet. Toch drukken ze ook nabijheid, ja zelfs medelijden, uit. Pascal wilde niet alleen de lelijkheid van de wereld met de schoonheid van zijn doeken tonen, maar biedt de kijker van zijn doeken letterlijk zuurstof aan. Hij wil ons als modern schilder wakker schudden uit de nachtmerrie van een vervreemd bestaan. Zelfs al bevatten zijn schilderijen geen uitdrukkelijke politieke boodschap, met zijn verbeelding wijst hij de weg naar een ander leven en verdiept zo de democratie. De twee wanhopige figuren op het doek “Zuurstof” die perplex voor zich uit staren, bevatten een maatschappelijke boodschap van hoop. Angst, misschien zelfs paniek, is wat ons te wachten staat als wij de klimaat- en biodiversiteitscrisis niet ernstig nemen, maar dit kan ons ook mobiliseren. Het op het doek uitgebeelde medelijden is een aanzet tot handelen dat de groeiende ongelijkheid ombuigt naar meer solidariteit. Met deze tekst over “Zuurstof” wil ’t Uilekot het engagement van Pascal in de boekenwerkgroep van het Uilekot eren. Daarom ook moet je begin maart zijn doeken gaan bekijken, om er zuurstof op te doen en om met een verrijkte blik op het leven uit Munte terug te keren.